Przejdź do zawartości

Zagroda bonowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stawiacz sieci USS "Sandalwood" (AN-32) z elementami zapory bonowej

Zagroda bonowa (bony, sieci zagrodowe) - system zagród pływających stawianych przed wejściem do portu, najczęściej wojennego, aby zapobiec przedarciu się do portu lekkich okrętów nawodnych oraz okrętów podwodnych[1].

Składa się z pływających zbiorników, beczek lub belek połączonych łańcuchami, często także wyposażona jest w sieć przeciwko okrętom podwodnym lub sieć przeciwtorpedową[1]. Niektóre z członów zapory są ruchome i stanowią rodzaj bramy do przepuszczania własnych okrętów; są one zwykle zamykane i otwierane za pomocą holownika. Bony mogą być wyposażone w kolce do uszkadzania kadłubów okrętów i sygnalizację alarmową[1].

Zapory bonowe były stosowane dość powszechnie podczas obu wojen światowych. Do stawiania sieci zagrodowych używane były specjalne okręty pomocnicze - stawiacze sieci.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Encyklopedia techniki wojskowej (1987), s. 68

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia techniki wojskowej, Jerzy Modrzewski (red.), Czesław Czarnogórski (red.), Edmund Bamburski, Warszawa: MON, 1987, s. 68, ISBN 83-11-07275-2, OCLC 835884142.